۱۳۸۷/۰۳/۲۵


به خدا تورا دوست ميدارم....

هان اي عقاب عشق

از اوج قله هاي مه آلود دوردست

پرواز كن به دشت غم انگيز عمر من

آنجا ببر مرا كه شرابم مرا نمي برد....

پس اي جان گلي را از انتهايه تاريكي قلبم به تو هديه ميدهم ،

باشد كه به روشني وجودت مينايه من قلبم روشن شود و تورا درود مي گويم....

۶ نظر:

ناشناس گفت...

سلام دوست عزیز
بسیار زیبا و دلنشین بود
درود

ناشناس گفت...

salam .vaghean ziba bud movafagh bashi

ناشناس گفت...

ziba bood kheili

ناشناس گفت...

سلام
خیلی زیبا بود
ممنون که به ما سر زدی
بازم بیا
موفق و شاد باشی

ناشناس گفت...

سلام.. ممنون از لطف شما و از نظرت
وبلاگ شما هم شعر های قشنگی دارد
شاد باشی و موفق

ناشناس گفت...

این مطلبتم خیلی قشنگ بود مثل بقیه نوشته هات